Niesamowita notatka „Świętego Graala”, która prawdopodobnie zaginęła 180 LAT temu, została znaleziona w nienaruszonym stanie, ukryta w tekturowym pudełku

W czeluściach archiwum amerykańskiego kościoła baptystycznego odkryto historyczną notatkę o sprzeciwie wobec niewolnictwa, którą od dawna uważano za zaginioną.

Wolontariuszka Jennifer Cromack dokonała niezwykłego odkrycia podczas przeglądania dzienników z XVIII i XIX wieku, które przez dziesięciolecia przechowywano w pudełkach.

W jednym z tych pudeł znalazła pięciostopowy zwój w nienaruszonym stanie. Był to ręcznie napisany dokument zatytułowany „Rezolucja i protest przeciwko niewolnictwu”.

Dokument podpisany przez 116 ministrów Nowej Anglii w Bostonie i przyjęty 2 marca 1847 r. przez długi czas uważano za zaginiony na zawsze, mimo że historycy przez lata szukali go wszędzie na uniwersytetach Harvarda i Browna.

Ostatni raz kopię dokumentu widziano w 1902 r. w książce historycznej, lecz oryginału nigdy nie odnaleziono.

Cormack powiedziała, że ​​była „zdumiona i podekscytowana” swoim odkryciem.

Pastor Diane Badger, administrator Amerykańskiego Kościoła Baptystów w Massachusetts, która nadzoruje archiwum, nazwała zwój „Świętym Graalem” dokumentów baptystów z czasów abolicjonizmu.

Odnosi się do myśli i uczuć ówczesnych przywódców Kościoła na temat niewolnictwa oraz ich narastającego niepokoju.

Podpisano ją 14 lat przed wybuchem wojny secesyjnej i daje ona wgląd w rodzącą się debatę.

„Dokonaliśmy odkrycia, które naprawdę wiele znaczy dla mieszkańców stanu i kraju” – powiedział Cormack.

„To świadczy o ich zaangażowaniu w zapewnianie ludziom bezpieczeństwa i unikanie sytuacji, w których nie powinni się znaleźć”.

Deborah Bingham Van Broekhoven, emerytowana dyrektor wykonawcza Amerykańskiego Towarzystwa Historycznego Baptystów, powiedziała, że ​​wielu Amerykanów, zwłaszcza z Północy, było wówczas „niezdecydowanych” w kwestii niewolnictwa i nie wiedziało, jak zareagować, a może obawiało się zabrać głos w tej sprawie.

„Uznali, że to problem Południa i nie powinni ingerować w to, co uważali za prawa stanowe” – powiedział Van Broekhoven.

„Większość baptystów, przedtem, powstrzymałaby się od tego rodzaju protestów. To bardzo dobry przykład tego, jak ryzykują i próbują być dyplomatyczni”.

Z dokumentu wynika, że ​​ministrowie mieli nadzieję, że „jakiś ruch reformatorski” prowadzony przez osoby zamieszane w niewolnictwo sprawi, że ich działania staną się „niepotrzebne”, jednak poczuli się zmuszeni do działania, gdy „ze smutnym zaskoczeniem zaobserwowali rosnącą chęć usprawiedliwiania, rozszerzania i utrwalania swojego niegodziwego systemu”.

„W tych okolicznościach nie możemy dłużej milczeć” – czytamy w dokumencie.

„Jesteśmy coś winni zarówno ciemiężonym, jak i ciemiężycielom, a sprawiedliwość wymaga wypełnienia tego obowiązku. Prawda, człowieczeństwo i cnota publiczna mają wobec nas roszczenia, których nie możemy zhańbić”.

W dokumencie wyjaśniono, dlaczego ministrowie „nie akceptują i brzydzą się systemem amerykańskiego niewolnictwa”.

„Nie możemy mieć żadnego współczucia wobec takiego systemu” – czytamy w dokumencie.

„Po wnikliwej analizie charakteru i skutków tego zjawiska oraz wyciągnięciu wszelkich możliwych wniosków, jesteśmy zmuszeni uznać je za zniewagę dla praw i szczęścia naszych bliźnich, na którą nie ma żadnego uzasadnienia ani usprawiedliwienia”.

Pastor Mary Day Hamel, minister wykonawczy Amerykańskiego Kościoła Baptystycznego w Massachusetts, stwierdziła, że ​​list ten zapoczątkował ruch w kościele, który nadal jest ważny.

„To był wyjątkowy moment w historii, kiedy baptyści z Massachusetts wystąpili, zajęli zdecydowane stanowisko i stanęli na straży sprawiedliwości w kształtowaniu tego kraju” – powiedziała.

„Do dziś jest to częścią naszego dziedzictwa: być ludźmi walczącymi o sprawiedliwość, a amerykańscy baptyści powinni wspierać różnorodność”.

Podpisano ją dwa lata po tym, jak kwestia niewolnictwa skłoniła południowych baptystów do odłączenia się od północnych baptystów i utworzenia Południowej Konwencji Baptystów, największego protestanckiego kościoła w kraju.

Podział w 1845 r. nastąpił po orzeczeniu American Baptist Foreign Mission Society zakazującym właścicielom niewolników zostawania misjonarzami. Północni baptyści ostatecznie stali się American Baptist Churches USA.

Od momentu odkrycia Badger umieszczał nazwiska wszystkich duchownych w arkuszu kalkulacyjnym wraz z nazwami kościołów, w których pełnili służbę.

Wśród nich był Nathaniel Colver z Tremont Temple w Bostonie, jednego z pierwszych zintegrowanych kościołów w kraju, znanego obecnie jako Tremont Temple Baptist Church.

Innym był Baron Stow, członek stanowego stowarzyszenia walczącego z niewolnictwem.

Badger stara się również oszacować wartość dokumentu, który jest nienaruszony, bez plam czy uszkodzeń, i opracowuje plany jego zabezpieczenia.

Cyfrowa kopia mogłaby zostać udostępniona niektórym z 230 amerykańskich kościołów baptystycznych w Massachusetts.

„To była ciekawa podróż, która wciąż się rozwija” – powiedział Badger.

„Pytania, które zawsze mi się nasuwają, OK, wiem, kto to podpisał, ale kto nie? Mogę przejrzeć moją listę, moją bazę danych i znaleźć, kto nad tym pracował i dlaczego tego nie podpisał. Więc bardzo interesujące było przeprowadzenie badań”.

Pastor Kenneth Young, którego Kościół Baptystów Kalwarii w Haverhill w stanie Massachusetts, założony w 1871 r. przez uwolnionych czarnych niewolników, nazwał to odkrycie inspirującym.

„Uznałem za niesamowite, że mieliśmy ponad stu sygnatariuszy pod tym dokumentem, którzy pokazali, że wolność dla naszego narodu jest sprawiedliwa” – powiedział Young.

„Jest to zgodne z linią ruchu abolicjonistycznego i walką o tych, którzy nie mieliby siły, by sami walczyć z systemem rasizmu”.